Добрите учители ги учат учениците дека се важни и можат да прават промени

Во 2018 е прогласен за најдобар наставник на просторите на поранешна Југославија, освои прва награда на „365 челенџ 2017″ – Мајкрософт филмскиот фестивал, победник е на Европскиот форум за иновативни наставници „Москва 2011″, добитник е на највисокото општинско признание на Крива Паланка „8-октомвриска награда”. Признат обучувач и ментор од МОН и Бирото за развој на образованието во професионалниот развој на наставниците и модернизацијата на образованието, лидер и вебинар-предавач со над 3 000 обучени наставници во голем број училишта од државата, автор и коавтор на многу трудови, публикувани од интернационални издавачки куќи.

Добри Јовевски, одделенски наставник во основното општинско училиште „Илинден”, Крива Паланка, на свечената академија по повод  24 Мај – Денот на сесловенските просветители Кирил и Методиј, која се одржа во Крива Паланка, е прогласен за најдобар просветен работник од одделенска настава во учебната 2018/2019 година, а неговата богата професионална биографија беше повод да поразговараме со него, за неговите методи и техники во образовниот процес што го отсликуваат учителот на 21 век.

Посебен предизвик ви е работата со социјално исклучени деца, создавате програма за филантропски активности кај учениците. Каков е учителот Добри Јовевски, велите тајната на успехот е во едноставноста?

Приодот на мојата работа го поддржува детското природно чувство на бесконечни можности и богата фантазија. Учениците ослободени од сите мисли на ограничување, кога ќе ја почувствуваат слободата, доживуваат радост изразена преку спорт, уметност, технологија, наука и секоја нивна креативна работа. На учениците им го пружам она знаење што им е потребно за да ги поттикнам, секој ученик да напредува на свој начин и со индивидуално темпо, за да чувствуваат дека се дел од заедницата во која учат. Кај некои ученици доминира логичко-последично размислување и учење, кај други чувствата, кај трети хуманистичкиот аспект. Ги препознавам нивните начини на учење, ги респектирам, ги следам, бележам и користам за правилно да ги насочам. Така учениците даваат сè од себе, се внесуваат, концентрирани се во работата и на крајот доживуваат успех.

Важен дел за мене е стимулативната средина за учење на учениците, која тие сами ја создаваат, бидејќи имаат можност да избираат ресурси за реализација на активностите. Учениците сами се креатори на еден училиштен ден.

Тајната на моето успешно поучување е во едноставноста. Јас како наставник им дозволувам, ги поттикнувам и ги насочувам дека имаат право на избор во сè што работат и во секоја активност во која учествуваат. Во целиот овој процес учениците истражуваат. Тоа е процес што ги почитува правилата на животот, затоа и создава живот. За нив училиштето е живот што тие сакаат да го живеат. Создаваат сопствена среќа, слобода, љубов, го избегнуваат магичниот круг на рутина насочувајќи се на промени и се одлепуваат од застарените правила. Така се подготвени да создадат своја реалност за своето добро, доброто на заедницата и целиот свет. Ги поттикнувам да размислуваат на големо поради себе и својата иднина за да бидат концентрирани на својот успех.

Каков треба да биде одделенскиот наставник, првиот учител кој го среќаваат децата?

Учителот е тој што ја трасира патеката на животот, го препознава и го буди талентот кај учениците, ги буди љубопитноста, желбата, одговорноста. Добрите учители ќе те научат дека си важен, дека работите зависат од тебе и дека можеш да правиш промени. На тој начин создаваме желба кај учениците за откривање нови знаења. Исто така, со создавање пријатна работна атмосфера во училницата, секој ученик активно се вклучува во сите активности, согласно неговиот капацитет за учење. Сметам дека една од најважните задачи на образованието е да укаже на емоциите и затоа учителот треба да им пружи на учениците искуства што долго ќе ги паметат. Од активностите учениците треба да се воодушевени, возбудени, разиграни, фокусирани и да сакаат уште активности. Такаучителот поттикнува и инспирира желба за учење, допира до срцата на учениците и тогаш тие се наоѓаат во фаза на раст и напредок. Тоа за мене е значаен стил за поучување. Тоа се пристапи при кои децата се мотивираат да се натпреваруваат, не едно со друго, туку самиот ученик со себе. Кога на учениците ќе им се дозволи да излезат од рамките на очекуваното, со помош на нивната фантазија, се внесуваат во интересни предизвици.

Што за вас е успех во учењето и целокупниот живот на секој човек?

Успех во животот за мене е да се направи идеална рамнотежа помеѓу професионалниот и личниот развој, да се негуваат семејните вредности, а во исто време професионално да се реализираш и да напредуваш. Доколку човекот успее да постигне таква идеална рамнотежа, тоа е тајната на успешниот живот. Професионалното усовршување за мене е исклучително важно бидејќи инспирира на храбри одлуки и излегување од стандардните рамки. Така ги постигнав моите најголеми успеси и така го замислувам успехот на учениците, во текот на школувањето и подоцна во животот, решително да излезат од рамките и да ги решаваат предизвиците во учењето верувајќи во себе.  

Каков е одност помеѓу субјектите во училиштето, ученици, родители?

Учителот како центар на воспитно-образовната работа има многу комплексни задачи на кои се очекува да одговори во една динамична и стресна училишна средина. Останатите субјекти, учениците, родителите, училишното раководство, Министерството за образование, просветниот инспекторат и советниците за образование, од кои се очекува да бидат во функција на учителот и образовниот процес, дополнително придонесуваат во зголемување на обемот на задачите на учителот. Јас како просветен работник, како и останатите мои колеги, ги чувствуваме притисоците во смисла на отежнување на нашата работа. Сметам дека платата на наставникот не е соодветна во однос на задолженијата и обемот на работа. За да има издржани реформи во образованието, мора да има мотивирани наставници, како материјално така и со кариерно унапредување.

Учителот, училиштето се клучни за развој на единката, а понатаму на заедницата. Каков е вашиот став за образовниот систем во државата?

Училиштето е комплексна средина каде што се вклучени многу фактори за успех. Ние, наставниците, ги забележуваме аномалиите во нашиот образовен систем, но прашање е дали пристапуваме кон наоѓање соодветни решенија за нивно менување и што е тоа што треба да се менува. Образованието е дел од целокупниот општествен живот. Клучната работа во иднина не е во тоа колку знаење ќе поседува една личност, бидејќи никој не знае сè, но многу е важно што со тоа знаење може да направи и каде може да го примени, бидејќи општеството и фирмите тоа ги интересира. Треба да ги менуваме образовните политики. Каде односот помеѓу сите субјекти во училиштето ќе биде во функција на квалитен воспитно-образовен систем. Современото општество треба да има јасна визија каде треба да биде едно училиште за 10, односно 20 години, како треба да изгледа учителот, како треба да изгледа еден воспитно-образовен процес и кои се критериумите на човечки и инфраструктурни ресурси што треба да ги имаме на располагање.

Кои се основните начела според кои се водите во животот, работата што им ги пренесувате и всадувате на учениците и вашите наследници?

Чесност, одговорност и искреност. Базата на основни доблести со кои заедно со манирите стекнати во семејството секој човек може гордо и исправено да чекори низ животот и да се развива како личност./МИА